Στο διάολο η εξεταστική.

Σήμερα ξύπνησα στις 9 η ώρα με καούρα.
Περίεργο πράγμα. Τις προηγούμενες μέρες, αν δεν πήγαινε τρεις η ώρα, δεν μπορούσα να ανοίξω μάτι. Κοιμήθηκα περίπου τέσσερις ώρες, σκασμένος απ' το φαΐ και απ' το κρασί. Καλή φάση πάντως, μου φτιάχνει η διάθεση όποτε ξυπνάω πρωί.


Σηκώθηκα, χάζεψα στο ιντερνέτ, πήρα τηλέφωνο την γιαγιά μου να δω τι κάνει, και έφτιαξα έναν αποτυχημένο φραπέ.

Αν και η λέξη "αποτυχημένος" δεν είναι αρκετός για να τον περιγράψει. Αυτή η γεύση δεν παλεύεται! Πιστεύω ακράδαντα οτι άνοιξαν στιγμιαία οι πύλες της κολάσεως, και το μόνο που πρόλαβε να βγει ήταν αυτή η γεύση. Σκεφτείτε το σαν ένα μείγμα βαλτόνερου με μια έντονη γεύση ξεθυμασμένου (σωστά το έγραψα;) καφέ.

Η βλακεία είναι οτι όσο τον έχω δίπλα μου, σκέφτομαι ανα τακτά χρονικά διαστήματα οτι τον αδίκησα, ή οτι θα έχει αλλάξει γεύση από την προηγούμενη φορά που ήπια, με αποτέλεσμα να συνεχίζω να πίνω, παίρνοντας εκφράσεις αηδίας κάθε φορά που αφήνω το καλαμάκι.



Όλο μαλακίες κάθομαι και γράφω, μάλλον πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά με αυτό το μπλογκ κάποια στιγμή.
Καλημέρα.